domingo, 2 de marzo de 2014

Salín compra-lo periódico e volvín cargando un enciño ó hombro


Entro no ascensor. Apreto o botón do segundo piso. Doume conta inmediatamente de que me equivoquei e pulso tamén o do quinto. Mírome no espello do ascensor mentras sube, como todas las personas que en el mundo han sido. Quédame corto nas mangas, o xersei este; creo que me encolleu ó lavalo. O ascensor para, e saio del empuxando a porta co tacón mentras aínda miro o xersei no espello. Fixo bólas na espalda, ademáis, definitivamente estropeóuseme; igual debería telo lavado a man, ou metelo nunha bolsa como fai A. coas blusas. Trato de abri-la porta, pero a chave non xira. Parece mentira que aínda non distinga qué chave vai en cada porta. A seguinte que intento nin siquera entra na pechadura. Miro ben a porta. É dun color distinto á miña. Volvo correndo ó ascensor, pero pasou demasiado tempo e o mecanismo de seguridade do ascensor xa non me deixa entrar. Subo camiñando tres pisos. Cando chego arriba o ascensor está alí, esperándome.

Versión en castellano

Ningún comentario: